Tijdloze dialoog over veranderen!

Een rechtstreekse dialoog aangaan met personeel over veranderen is echt heel eng. Door een dialoog aan te gaan ga je toch echt met de billen bloot als management? Of is dat juist een sterkte, als je je medewerkers mee laat praten over de strategie van je bedrijf vanuit hun perspectief? Ook wanneer daaruit blijkt dat je het als management zelf eigenlijk ook niet meer zo precies weet? Ik ben hierover het beeld compleet kwijt. Gisteren was het zo dat je als manager vooral stoer moest doen alsof je het allemaal onder controle had. Vanochtend blijkt dat de manager die zijn zachte kant laat zien helemaal ok is! Toen ik vanmiddag op internet keek bleek dat resultaatgerichtheid ten koste van alles onder de huidige economische omstandigheden prima is. En bonussen binnenharken wordt (zelfs door mijn goede en zeer gewaardeerde vriend Wim Kok) ineens afgedaan als internationaal markt conform moeten werken!

Een dialoog aangaan over verandering nadat je bijvoorbeeld een changemanagement training hebt gevolgd kan ook nuttig zijn. Maar de ultieme vraag is of je na zo’n training voldoende handvatten hebt om er direct de volgende dag al wat mee te doen. Je zult het eerst moeten “digesten” zoals de Engelsen zo treffend zeggen. En dan zul je er zulke hapklare brokken van moeten maken dat iedereen het begrijpt. U kunt natuurlijk ook uw personeel met uw nieuw vergaarde kennis overrompelen of vervelen. Indien u dit op het verkeerde moment doet zal dit eerder een averechts effect hebben dan een positieve bijdrage leveren aan het verbeteren van uw organisatie. Ik hoor uw medewerkers al denken: Ja hoor daar heb je hem weer, zeker op cursus geweest. Laat maar eens zien dat het werkt.

Een ander voorbeeld van het aangaan van de dialoog is zoals mijn voormalige baas dat deed. Zo had hij de irritante gewoonte om tijdens zijn vakantie meerdere management boeken te lezen. Is daar iets mis mee? Nee, niets mis mee. Op een dingetje na: “hij kwam ook weer terug van vakantie!”. En dan moest je echt zorgen dat je er niet was. Anders had je weken gezeur over hoe het eigenlijk echt moest vanuit de managementboeken. In iedere managementteam meeting, in iedere lunch pauze en iedere rookpauze wijdde hij dan uit over zijn nieuw vergaarde kennis en kijk op de wereld. Al die boeken hadden echter niet het gewenste resultaat op de verbetering van de organisatie. We bleven dus niet in dialoog. Gek hé, want het zijn fantastische boeken en theoretisch klopte het als een bus.

Een dialoog aangaan over veranderen heeft blijkbaar pas echt zin als zaken concreet gemaakt kunnen worden en beklijven bij de medewerkers anders kun je er net zo goed niet over praten. Maar hoe doe je dit nou? Eigenlijk is het heel simpel omdat we dit al op de lagere school (aan)geleerd hebben. Op de lagere school krijg je een methode en een format aangereikt voor wiskunde; taal; techniek; enz. Deze wordt dagelijks herhaald en daar houden we ons dan ook aan. Er zijn zelfs takenbladen met weektaken die laten zien wat er in die week moet gebeuren. Ook dit onderdeel wordt dagelijks herhaald en daar houden we ons dan ook aan. We waren toen fris van geest en stonden ook open voor wat de juf ons die dag ging vertellen en leren. En als ze huiswerk opgaf maakten we dat ook.

Als we tijdloos met elkaar in dialoog willen treden over veranderen dan is het dus verstandig om een aantal natuurwetten te volgen die we eigenlijk al lang kenden:
• zorg dat je fris van geest bent en sta open voor nieuwe ideeën
• zorg dat je een kapstok of methode hebt en herhaal deze iedere dag
• maak niet alleen je huiswerk maar hou je ook aan je afspraken

Als u zich niet houdt aan die natuurwetten dan blijft u uiteraard wel in dialoog met uw personeel, alleen dan niet tijdloos! Niet zonder structureel gedragen vooruitgang te boeken en dat is uiteraard ook een keuze. Velen voor u hebben deze keuze ook al gemaakt! Maar wat wilt Ú eigenlijk?

Foto: Vader en zoon in een tijdloze dialoog