maandag 28 december 2009

Het grootste veranderboek aller tijden!

Het grootste veranderboek aller tijden!In moeilijke tijden raken we allemaal een beetje in paniek. Iedereen heeft wel zijn moment van zwakte gekend het afgelopen jaar. Was het niet omdat u uw zuurverdiende geld bij DSB had verzekerd dan was het wel omdat u uw tegoeden in Liechtenstein op zag gaan in de rook van de belastingdienst. Misschien dacht u dat na jaren van hard werken eindelijk het Zwitserleven gevoel voor de deur stond en dan wordt u medegedeeld dat u toch echt door moet werken tot uw 67e! U mocht ook al niet meer roken van de overheid terwijl u hiervan juist zo lekker kon ontspannen. En dan tot overmaat van ramp wordt u willens en wetens verplicht wekelijks te sporten terwijl u na jaren sporten toch eindelijk wel eens iets nuttigs wilde gaan doen met uw vrije tijd. Eindelijk die lang gekoesterde wens in vervulling zien gaan om te gaan kantklossen is er dus niet meer bij.Om u in deze barre dagen te helpen zijn er veel checklisten geschreven. Ze gaan bijna allemaal over wat je moet doen om het in moeilijke tijden te overleven. Het nut hiervan is dat je meteen kunt zien dat uw paniek gevoel helemaal terecht is. Het deprimerende is dat je ook kunt zien dat het nog slechter zal worden eer u weer boven Jan bent. Checklisten overal checklisten. Ieder zichzelf respecterend buro of bedrijf geeft gewild of ongewild advies aan iedereen die het niet wil horen. Checklisten over a, over b, over c, over d enz. Voor ons als mens is het blijkbaar belangrijk om toch te kunnen controleren waar je staat en wat je nog moet doen om uit de misère te geraken. Doet iedereen er wat mee? Verruilen wij Nederlanders, in bange en koude dagen het “”mens erger je niet”” spel in voor een landelijke checklisten avond waar we met moeder de vrouw en de kindertjes aan de thee en de Weigerketellapper zitten, terwijl we gezellig de ene na de andere checklist invullen? Gaat Linda de Mol het programma ”Verzin een Checklist” presenteren?Het principe van hoe je uit de ellende moet komen in deze barre tijden is eigenlijk al honderden jaren geleden bedacht in het allergrootste boek over verandermanagement. Het is een beschrijving van gebeurtenissen over hoe men bepaalde moeilijke omstandigheden toch wist op te lossen door het geloof in jezelf en anderen te behouden. Als je deze gebeurtenissen in het heden leest gaat het er juist om te interpreteren wat er staat en dat toe te passen op de dag van vandaag. Geen gemakkelijke oefening want het kost veel tijd en daar hebben we eigenlijk met zijn allen geen tijd voor. Doe mij maar een checklist dan ben ik sneller klaar, hoor ik mijzelf denken!Voor sommige mensen is de Bijbel het document als het om veranderen en verbeteren gaat! Ik wist niet dat de Bijbel ook advies gaf over hoe je zou kunnen handelen in moeilijke tijden? Iets wat mij aanspreekt omdat er zoveel mensen zijn die het in 2009 wel heel zwaar hebben zowel zakelijk als privé. Door een programma op TV kwam ik toevallig een tekst tegen die over dit onderwerp gaat en het staat in het boek Jacob. Om ervoor te zorgen dat we het ook in onze tijd kunnen gebruiken heb ik er toch maar een checklist van gemaakt. Misschien zorgt deze checklist ervoor dat we er in 2010 met zijn allen een prachtig jaar van kunnen maken:1. Investeer in mensen en voeg waarde toe: Ook al heb je het zelf moeilijk blijf investeren in anderen, blijf in dialoog en blijf communiceren2. Wees geduldig in het realiseren van je droom: Als je droom niet in een keer realiteit kan worden is het misschien raadzaam deze droom even te laten rijpen en te wachten op het juiste moment. 3. Wees vergevingsgezind: De negatieve energie die je nodig hebt om boos te blijven op anderen kun je heel gemakkelijk omzetten in positieve energie door te vergeven en door te gaan met je leven in plaats het leven van een ander te leiden.Op een of andere manier is deze checklist is toch wel van een hele andere orde dan de duizenden checklisten die we dagelijks via mail of andere communicatiedragers voorgeschoteld krijgen. De ene checklist blijkt niet altijd de andere te zijn. Maar waar nou precies het verschil in zit? Misschien moet ik daar maar eens over nadenken!

Geert Jan de Steur

Pap wat doe jij eigenlijk? Papa maakt stapeltjes


Ik heb een dochter van 10. En zoals iedereen weet die kinderen heeft beginnen ze rond die leeftijd hele directe pertinente vragen te stellen waarvan je soms wat ontdaan bent en niet meteen het antwoord weet. In jou ogen is het antwoord zo simpel en logisch maar leg het maar eens even uit in Jip en Janneke taal.Zo vroeg zij laatst op een zaterdag ochtend: Pap wat doe jij eigenlijk? Ik wilde meteen beginnen met een hele reeks kreten (interim; veranderen; verbeteren; procesoptimalisatie; operational excellence; alignement; enz) waarvan ik me net op tijd realiseerde dat zij daar helemaal niets mee kon. Dus ik dacht laat ik het in mootjes hakken dan kan ze misschien zelf de verbindingen leggen.Dus ik begon mijn verhaal met: nou papa werkt voor zichzelf. Aan haar glazige blik zag ik dat dit niet over kwam. Nou de buurman die werkt al heel lang bij de politie en daar gaat hij iedere dag naartoe en dan werkt hij van 09.00 uur tot 17.00 uur. Hij heeft ook een baas en een vast salaris, dat iedere maand binnen komt. Dit noemen ze een vaste baan. Papa vindt het juist leuk om heel kort ergens te werken en dan weer door te gaan naar een nieuwe baas. Papa vindt het leuk om zelf die banen te zoeken. Papa moet zelf voor zijn centjes zorgen dus dat betekent dat papa veel met mensen moet praten om te kijken of hij ze kan helpen in hun bedrijf.Oh dus je helpt de buurman bij de politie voor een korte tijd en krijgt dan geld? Ja, zoiets denk ik. Maar waarmee help je de buurman dan? Tja, weet je nog toen je 7 jaar was en dat je in de kamer zat met allemaal speelgoed om je heen en dat Mama vroeg of je dat op wilde ruimen? Je had de hele dag gespeeld en echt al je speelgoed lag door elkaar op de grond. De hele kamer lag vol, je kon door de bomen het bos niet meer zien. Het duurde maar en het duurde maar voordat je begon met opruimen. Toen vroeg papa waarom begin je niet gewoon en toen zij jij: ik weet niet waar ik moet beginnen. We hebben toen stapeltjes gemaakt van alle verschillende soorten speelgoed: eerst een stapeltje van de barbies; dan een stapeltje van de Witch poppen, dan een stapeltje van de boerderij spullen, enzovoorts. Op die manier ben jij alle poppen die er hetzelfde uitzagen bij elkaar gaan leggen en wist je hoe je moest beginnen met opruimen. Hierdoor kon jij het ineens zelf en wist je wat je moest doen om al je speelgoed op te ruimen. Maar waarom moest ik alles op die manier op ruimen? Ik kon het toch ook allemaal door elkaar in de speelgoed manden stoppen? Ja, dat is zo dat kan ook en daar is niets mis mee. Maar stel nou dat je alleen de skate Barbie, waar je de laatste tijd zoveel mee speelt, wilt zoeken en niet al die andere Barbies, Witch en Bratz poppen. Hoe zou je dat dan doen? Dan moet je de speelgoed manden steeds om kiepen en kijken waar de skate Barbie is. Dus? Weer rommel terwijl je maar een Barbie nodig hebt. Precies, dus je ruimt op deze manier op zodat je de volgende dag die dingen weer terug kunt vinden waar je mee aan de slag wilt zonder er meteen weer een rommeltje van te maken. Nou dat doet Papa nou ook bij bedrijven. Goh wat leuk Pap, ik wist niet dat de buurman bij de politie met Barbies speelde! Volgens mij heb je het nog niet begrepen schat. Jawel hoor, jij maakt stapeltjes zodat je kunt beginnen met werken en dat wil je niet voor een baas doen of voor een hele lange tijd en daar krijg je dan geld voor. Iedereen blij net zoals ik toen.