maandag 25 oktober 2010

Over in balans zijn en veranderen!

Iedereen zal de volgende woorden herkennen en er een eigen waarde op hebben geplakt: balans; in balans zijn; een balans dag; balanceren; balansen; saldi balans; uitbalanceren; balancesheet; in onbalans zijn. Volgens De Dikke van Dale staat balans omschreven als: evenwicht; werktuig bestaande uit een hefboom met gelijke armen; eindrekening uit het grootboek; goed en kwaad; toer waarbij men zich met gestrekte armen boven de rekstok in horizontale richting in evenwicht weet te houden. Het sleutel woord is dus evenwicht tussen het een en het ander.


Als dit de definitie van balans is dan leef ik als individu al jaren in onbalans! De effecten van de veranderende samenleving; de verkiezingsuitslag; de economische crisis en de financiële gevolgen; de klimaatveranderingen; agressie in het verkeer; agressie in het uitgaansleven; puberende opgroeiende kinderen; gemis van dierbaren; vrienden die ik door omstandigheden nooit meer spreek; het slechte voetbal van afgelopen weekend. Allemaal zaken waardoor ik mij niet in balans voel. Als ik de ernst van de componenten bekijk dan zijn ze al behoorlijk heftig en kunnen ze ieder afzonderlijk al voor onbalans in een mensenleven zorgen. Laat staan als ze allemaal tegelijkertijd gebeuren, dan ben je nog niet jarig. Ik weet daarom ook niet hoe ik nu wel weer in balans moet komen.

Schrale troost is dat het allemaal nog veel erger kan. Als je bijvoorbeeld in een verkeerd land woont waar corruptie is of waar je ieder jaar door overstromingen je huis kwijt raakt en waar allerlei ziektes de kop op steken waar je niet om gevraagd hebt. Of als er continue strijd is tussen stammen die elkaar liever verminken dan een fatsoenlijk gesprek voeren. Of als de hulp aan deze landen, die we met zijn allen via mooie TV programma’s met bekende Nederlanders bij elkaar hebben geschraapt, niet aankomt waar het aan moet komen. En leiders van dit soort landen er met deze hulp vandoor gaan en het geld in Zwitserland stallen als een appeltje voor de dorst. Maar toch zie ik (via TV) in die landen ook lachende mensen rondlopen. Hoe doen ze dat toch? Kunnen ze daar ook Dr Phill ontvangen of zo?

Het goede nieuws is dat er in Nederland heel, heel veel mensen zijn die allemaal weten hoe je wel weer in balans moet komen en het nieuwe werken kunt omarmen. Iedereen kijkt hier natuurlijk wel naar Dr Phill en iedereen heeft ook wel eens een boek gelezen over psychologie en iedereen is ook wel eens in kleuren therapie geweest natuurlijk. En iedereen wil dit natuurlijk ook graag delen met anderen die het vooral niet willen horen. Zo kreeg ik vandaag nog een welgemeend advies van iemand die het goed bedoelde: “Kijk Geert-Jan, je moet natuurlijk wel weten wat de oorzaak is van je onbalans anders doe je aan symptoom bestrijding! Het ligt niet aan de samenleving of de financiële consequenties van de crisis of de agressie in het verkeer. Nee, het gaat erom hoe jij ermee omgaat. Niet de omgeving moet veranderen maar jij moet veranderen om weer in balans te komen”. Misschien heeft deze persoon gelijk en moet ik nodig eens een “balans test” doen, dan weet ik tenminste wat de oorzaken zijn en wat daar aan gedaan kan worden. Voorlopig dobber ik nog wat rond op het woelige water van de onbalans van de moderne tijd maar één lichtpuntje is in zicht want de wil om er wat aan te doen is er!

Noot: de ik vorm in deze tekst kan ook uitgewisseld worden voor de naam van een bedrijf want zoveel verschillen tussen onbalans bij personen en organisaties zijn er eigenlijk niet!

maandag 11 oktober 2010

Over liefde en veranderen:

 Onrust, totale onrust, er is zoveel onrust in de maatschappij. Niet alleen op straat maar ook in de politiek en binnen de kerkelijke “gemeenschappen” maar vooral ook binnen die organisaties waar we toch meer dan 8 uur per dag doorbrengen. Dat chaos goed is dat weten we al lang maar veel te lang veel te veel chaos is volgens mij funest voor hoe mensen met elkaar in een sociale omgeving om zouden moeten gaan. Het gevolg hiervan is dissonant gedrag met als gevolg dat de waarde en normen weer aangetast worden. Want onder druk of chaos interesseren waarde en normen je toch een stuk minder. Kijk nou toch naar dat CDA congres, wat waren ze onaardig naar elkaar. Dit is het CDA hé, waar waarde en normen zowat uitgevonden zijn. Kijk nou hoe we op de zaak met elkaar omgaan omdat we bang zijn dat een ander er met jou afgezaagde stoel vandoor gaat. Op de zaak staan we onder hoogspanning en dat nemen we mee naar huis.

Ik denk dat ieder huishouden hierdoor wel op de een of andere manier onder druk staat. Is het niet door alle noodzakelijke “moetens” die bij de moderne maatschappij horen dan is het wel door de financiën die zwaar te leiden hebben of door deze totale onrust in de maatschappij. De eisen die aan het gezin gesteld worden zijn enorm. Pa en Ma moeten beiden werken omdat anders het huis en de vakanties niet betaald kunnen worden. De kinderen moeten minimaal aan 2 sporten doen en daarnaast nog viool kunnen spelen ook. Ze moeten ook aan alle schoolactiviteiten mee doen en vooral ook aan alle verjaardagen van vriendjes en vriendinnetjes meedoen. Daarnaast is er nog huiswerk en de vele vele uren dat er met vage bekenden gechat moet worden op MSN of andere geestverruimende online uitdagingen!. Waar zijn de 3 R’s gebleven (rust, rust en nog eens rust)

Daarnaast willen Pa en Ma natuurlijk ook nog wat voor zichzelf hebben want alleen kinderen opvoeden in de huidige maatschappij daar kun je op verjaardagen en partijen echt niet mee aankomen. Dus wordt er gesport of zijn we lid van allerlei praatgroepen ter meerdere eer en glorie van onszelf onder het mom van netwerken. Oh ja, je moet natuurlijk nog aandacht geven aan je eigen vrienden en ga je 1 (maar 2 keer per jaar is beter) met je “vrindjes” of vriendinnetjes van vroeger een lang weekend op stap om over de zin van het leven te praten en te kijken of je in de lokale disco van eender welk buitenlands dorp nog in trek bent bij het tegenovergestelde geslacht!

We moeten juist nu meer knuffelen met Ruud of meer (nog meer) cup a soupies drinken met John. Lief zijn voor elkaar zoals in de flower power tijd. Met name werkgevers en managers zouden moeten zingen voor hun trouwe medewerkers. En dat geldt natuurlijk ook voor de echtelieden van tegenwoordig die echt geen tijd meer voor elkaar hebben omdat alles zo chaotisch is. Het lied heb ik al voor jullie uitgekozen. Het is “You were always on my mind” van Elvis Presley. Dit zou het lijflied van de hele natie moeten worden en het zou verplicht op woensdag middag gezamenlijk door iedereen gezongen moeten worden. Kijken of ons gevoel van onrust plaatsmaakt voor liefde ware liefde voor elkaar! Van daaruit kunnen we weer bouwen aan een gezonde basis.

You Were Always On My Mind lyrics

[Verse one]
Maybe I didn't love you quite as often as I could have,
Maybe I didn't treat you quite as good as I should have,
If I made you feel second best,
I'm so sorry I was blind...

[Chorus]
You were always on my mind
You were always on my mind

[Verse two]
Maybe I didn't hold you all those lonely, lonely times,
And I guess I never told you I'm so happy that you're mine,
Little things I should have said and done,
I just never took the time...

[chorus]
You were always on my mind
You were always on my mind

[Bridge]
Tell me, tell me that your sweet love hasn't died,
Baby, give me, give me one more chance to keep you satisfied,
Because you're always on my mind...

[fade out]
You were always on my mind
You were always on my mind
You were always on my mind