Over liefde en veranderen:

 Onrust, totale onrust, er is zoveel onrust in de maatschappij. Niet alleen op straat maar ook in de politiek en binnen de kerkelijke “gemeenschappen” maar vooral ook binnen die organisaties waar we toch meer dan 8 uur per dag doorbrengen. Dat chaos goed is dat weten we al lang maar veel te lang veel te veel chaos is volgens mij funest voor hoe mensen met elkaar in een sociale omgeving om zouden moeten gaan. Het gevolg hiervan is dissonant gedrag met als gevolg dat de waarde en normen weer aangetast worden. Want onder druk of chaos interesseren waarde en normen je toch een stuk minder. Kijk nou toch naar dat CDA congres, wat waren ze onaardig naar elkaar. Dit is het CDA hé, waar waarde en normen zowat uitgevonden zijn. Kijk nou hoe we op de zaak met elkaar omgaan omdat we bang zijn dat een ander er met jou afgezaagde stoel vandoor gaat. Op de zaak staan we onder hoogspanning en dat nemen we mee naar huis.

Ik denk dat ieder huishouden hierdoor wel op de een of andere manier onder druk staat. Is het niet door alle noodzakelijke “moetens” die bij de moderne maatschappij horen dan is het wel door de financiën die zwaar te leiden hebben of door deze totale onrust in de maatschappij. De eisen die aan het gezin gesteld worden zijn enorm. Pa en Ma moeten beiden werken omdat anders het huis en de vakanties niet betaald kunnen worden. De kinderen moeten minimaal aan 2 sporten doen en daarnaast nog viool kunnen spelen ook. Ze moeten ook aan alle schoolactiviteiten mee doen en vooral ook aan alle verjaardagen van vriendjes en vriendinnetjes meedoen. Daarnaast is er nog huiswerk en de vele vele uren dat er met vage bekenden gechat moet worden op MSN of andere geestverruimende online uitdagingen!. Waar zijn de 3 R’s gebleven (rust, rust en nog eens rust)

Daarnaast willen Pa en Ma natuurlijk ook nog wat voor zichzelf hebben want alleen kinderen opvoeden in de huidige maatschappij daar kun je op verjaardagen en partijen echt niet mee aankomen. Dus wordt er gesport of zijn we lid van allerlei praatgroepen ter meerdere eer en glorie van onszelf onder het mom van netwerken. Oh ja, je moet natuurlijk nog aandacht geven aan je eigen vrienden en ga je 1 (maar 2 keer per jaar is beter) met je “vrindjes” of vriendinnetjes van vroeger een lang weekend op stap om over de zin van het leven te praten en te kijken of je in de lokale disco van eender welk buitenlands dorp nog in trek bent bij het tegenovergestelde geslacht!

We moeten juist nu meer knuffelen met Ruud of meer (nog meer) cup a soupies drinken met John. Lief zijn voor elkaar zoals in de flower power tijd. Met name werkgevers en managers zouden moeten zingen voor hun trouwe medewerkers. En dat geldt natuurlijk ook voor de echtelieden van tegenwoordig die echt geen tijd meer voor elkaar hebben omdat alles zo chaotisch is. Het lied heb ik al voor jullie uitgekozen. Het is “You were always on my mind” van Elvis Presley. Dit zou het lijflied van de hele natie moeten worden en het zou verplicht op woensdag middag gezamenlijk door iedereen gezongen moeten worden. Kijken of ons gevoel van onrust plaatsmaakt voor liefde ware liefde voor elkaar! Van daaruit kunnen we weer bouwen aan een gezonde basis.

You Were Always On My Mind lyrics

[Verse one]

Maybe I didn't love you quite as often as I could have,

Maybe I didn't treat you quite as good as I should have,

If I made you feel second best,

I'm so sorry I was blind...

[Chorus]

You were always on my mind

You were always on my mind

[Verse two]

Maybe I didn't hold you all those lonely, lonely times,

And I guess I never told you I'm so happy that you're mine,

Little things I should have said and done,

I just never took the time...

[chorus]

You were always on my mind

You were always on my mind

[Bridge]

Tell me, tell me that your sweet love hasn't died,

Baby, give me, give me one more chance to keep you satisfied,

Because you're always on my mind...

[fade out]

You were always on my mind

You were always on my mind

You were always on my mind